و این رقابت تا جایی اصالت دارد که برای خدمت بهتر به کشور، مردم و نظام سیاسی از آن استفاده شود و اگر زمانی افرادی در تسویه حسابهای سیاسی داخلی خود، توهین به مقامات کنونی و سابق کشور را آن هم از کسی چون پادشاه سعودی روا بدارند و به آن آب و تابی هم دهند، قطعا راه درستی در پیش نگرفتهاند.از بعد کارشناسی هم نمیتوان دلیل تیرگی رابطه ایران و عربستان را دولت سابق ایران دانست که دشمنی آل سعود با دولت شیعی مقتدر در ایران حتی در دروان تنش زدایی هم برجسته بود و انتشار اسناد ویکی لیکس، نشان داد که آنان حتی به کمتر از حمله نظامی به ایران راضی نمیشوند. در مسأله سوریه ایران باید چه کار میکرد که آل سعود را راضی کند؟ در قضیه بحرین و اعزام نیروهای سعودی برای سرکوب شیعیان بحرینی ایران باید چه کار میکرد که آل سعود را خشنود کند؟به تدریج بپذیریم که چراغ همه ما در این خانه میسوزد. توهین پادشاه سعودیها به هر کدام از مقامات سابق و کنونی توهین به همه ما ایرانی هاست. ذوقزدگی از توهین به رئیسجمهور سابق توسط کسی که بزرگترین حامی تروریستها و بیشترین مخالف جمهوری اسلامی ایران است، مسیر اشتباهی است؛ مسیری که ترجمه خطوط آن ترجیح رقابتهای داخلی و جناحی بر منافع ملی و عزت و شرف ایرانیان است
نظرات شما عزیزان:
|